Twee dagen geleden liep ik nog in Nicaragua, voor het laatst het dagelijkse leven van Granada ervaren. Ik loop door Calle Real Xalteva, begroet de man in de plastic tuinrolstoel. De twee vrouwen, 1 stevig de andere iel, zitten trouw op de stoep te vragen om een paar Cordoba's. De security man op de hoek zegt vrolijk 'hola'. De cd verkoper fluit en roept me zoals gebruikelijk na 'guapa'. Ik sla de hoek om en de weg wordt doorkruist door een auto met een kooi achterop, vol met boeven op weg naar de gevangenis.
Dan beland ik op de markt, de geuren en kleuren inmiddels zo vertrouwd. Toch zou ik altijd mijn adem blijven inhouden als ik langs het druipende vlees loop. De laatste spulletjes worden gekocht, waaronder de Nicaraguaanse rum Flor de Caña. Het laatste afscheid wordt genomen van mijn huisgenootjes, maar ik vraag me af wat is laatst, bestaat dat wel? Immers, terugkomen in de toekomst kan, vrienden uit Nicaragua kan ik altijd op komen zoeken. En wat nog belangrijker is herinneringen zullen altijd blijven terugkomen. Veel gedaan en gezien de afgelopen tijd, ik wil dit land kennen en meemaken voordat ik weer vertrek en dat lukt. Telkens meer merk ik wel dat het belang hierbij is dat je mee gaat met de bevolking. Stap in de "chickenbus", praat met de locals. Praat je Spaans dan waarderen ze het, praat je Engels dan ben je die verwende Amerikaan, de "Gringa". Nicaragua blijft een land van tegenstellingen, ik heb dit nu ook inmiddels een aantal maanden mogen ervaren. Ook ik leef hier af en toe tegengesteld. De ene keer neem ik interviews af en geef ik cursussen aan Nicaraguanen die niet meer te besteden hebben dan een paar dollar per dag, de andere dag zit ik mijn eigen dollars te verpatsen in een "luxe' restaurant.
Mijn stage is eigen initiatieven nemen, het zelf uitwerken en doen. Er wordt weinig ondersteuning gegeven. Aan de ene kant is dit leerzaam, maar aan de andere kant baal ik hier soms van. Al kan ik de laatste weken terugkijken op een bewegelijke stage periode: Een folder voor de werving van donateurs is gecreëerd in het Spaans, Engels en Nederlands. De eerste cursussen zijn gegeven. Het bijzondere hierbij is dat er grote niveau verschillen bestaan. De ene persoon kan lezen, schrijven en rekenen de andere persoon niet. Interactie tijdens de cursus lost dit probleem op en maakt de cursisten naar mijn idee enthousiast. Analyseren van de werking van microfinanciering en het land blijft een belangrijk onderdeel en vormt telkens de basis van nieuwe ideeën. Ik heb nooit spijt gehad van mijn keuze om naar Nicaragua te vertrekken. Soms ging niet alles zoals gepland, maar oplossingen boden zich vaak aan. De stage werd hierdoor veelzijdig. Een grote inkijk in het leven van de armste bevolking was mogelijk. Er werden cursussen gegeven, interviews gehouden, verhalen geschreven, documenten opgesteld en voor verschillende bedrijven gewerkt. Het Nica leven werd gewend en het contact met de locals makkelijker. Nare ervaringen maakten plaats voor veel meer positieve ervaringen! Ben ik veranderd? Een bredere kijk, ervaring rijker, misschien een aangepaste gedachte gang en zelfstandiger? We zullen zien wat de toekomst brengt!
On-Stage, MVO stages in Ecuador en Nicaragua (bron)
Lees meer over de opleiding hbo Small Business & Retail Management
← Terug naar alle stage-ervaringen
14-11-2024 van 19:00 tot 21:00
Studeren aan de best presterende school! Kom langs op de open dag. Ontmoet de studenten en docenten van EuroCollege. Open dag EuroCollege Amsterdam: donderdag 14 november: meld je aan via https://www.eurocollege.nl/open-dagen/
14-11-2024 van 09:20 tot 11:50
Ad Smart Media Production, voltijd • Kijk voor meer data en aanmelden op hva.nl/meelopen.
14-11-2024 van 13:40 tot 17:00
Communicatie, voltijd • Kijk voor meer data en aanmelden op hva.nl/meelopen.